Líkt og kúabændur hér á landi þekkja vel, þá kostar það töluvert að beita kúm og mjólkurframleiðslan verður skiljanlega óhagkvæmari en þar sem kýr eru inni allt árið. Á þessu er reyndar munur á milli bæja. En hve mikið það kostar og hvað samkeppnisstaðan versnar mikið við þessa kröfu hefur verið erfitt að reikna út, þar til nú!

 

Í Svíþjóð er nefninlega einnig gerð þessi krafa, en þar búa hins vegar sænskir mjólkurframleiðendur ekki við mikinn skilning yfirvalda á auknum kostnaði vegna beitarkröfunnar og flæða því inn í landið mjólkurvörur frá löndum þar sem ekki er gerð krafa um beit kúa. Nú hafa þarlendir vísindamenn loksins farið í málið og í liðinni viku birtust niðurstöður Landbúnaðarstofnunar Svíþjóðar (Jordbruksverket) um kostnaðinn við að beita til framleiðslu og þess að viðra kýr á grænum haga án framleiðslubeitar.

 

Niðurstöðurnar sýna að þó svo að finna megi einstaka bú sem tekst að beita kúm með hagkvæmum hætti þá tapa flestir kúabændur á beitinni. Þeir sem hleypa kúnum út á græn grös en hafa kýrnar á fullu fóðri í fjósi tapa 200-550 sænskum krónum (3.350-9150 íkr) á hverja kú eða sem nemur 250-685 þúsundum á hvert meðalbú í Svíþjóð. Þeir sem fullbeita kúnum (gefa ekki í fjósi) tapa hins vegar 1.000-1.250 sænskum krónum (16.650-20.000 íkr) á hverja kú eða sem nemur 1.250-1.500 þúsund krónum á hvert meðalbú í landinu og munar nú um minna. Tapið felst í vannýttri framleiðslugetu mjólkur, kostnaði vegna framleiðslusjúkdóma og aukinni vinnu við beit kúnna.

 

Niðurstöðurnar koma svo sem ekki á óvart, en styðja verulega baráttu sænskra kúabænda fyrir bótum vegna beitarkröfunnar, svo mæta megi óhagkvæmninni og efla samkeppnisstöðu þeirra gagnvart innflutningi/SS.